pozostaje mi zgodzić się z przedmówcą

Popieram. Cały film (pomijając końcówkę) to forma, która sama doskonale broni się przed krytyką.
Plastyczność scen, przejrzystość postaci (które były troszkę zbyt infantylne, niedopracowane) i cała historia nie wymaga ani słowa więcej niż użyto w filmie. Z łatwością odczytujemy emocje z twarzy i zachowania. Intrygująca, nieco monotonna historia - mimo wszystko, piękna.

Końcówkę można w skrócie opisać: "Że co, kur*a?!". Zarówno decyzja dziewczyny jak i plastyczność ukazanego ślubu rozbrajają. Nie wiem co sobie myśleć. Na początku się zastanawiałem, szukałem jakiejś symboliki - niespełnione marzenia, wypieranie tradycji przez popkulturę (przedstawioną jako dzieciak w bluzie BUFU, z walkmanem itp)... W końcu zarzuciłem zgłębianie tego filmu.
Ki-duk Kim szczerze mnie rozbawił. Po raz kolejny, zaserwował nam absurd na surowo. Za to go lubię, niech inni główkują nad symboliką, a ja do filmu chętnie wrócę - dla czystej przyjemności.

Mnie osobiście zatonięcie statku nie przeszkadzało, gorsza byla scena seksu z "duchem". To wg mnie totalnie zepsuło końcówkę filmu.
Raziła też "wrodzona małomówność" głównych bohaterów. Mimo wszystko film dobry.

ten "seks" zepsuł film. planowałem go wysoko ocenić, a tu takie coś. szkoda

Całkiem fajnie sie zapowiadało a tu nagle nieoczekiwana perwersja--- zaczeło się już od zmiany tonacji muzyki podczas zaslubin a potem....

Właśnie bardzo ciekawa scena - wydawało się, że wszystko już w kinie było pokazane jeśli chodzi o seks, a tu taka niespodzianka. :)
Historia o przywiązaniu i przeznaczeniu? Dla mnie bardziej o uzależnieniu i zniewoleniu...